سازمان ملل متحد: چین رهبر فشار به کشور های آسیا است تا به سوی فناوری سبز بروند که می تواند شانسی برای رشد چین و کاهش اعتماد به بازار های غربی باشد. همچنین صنایع سازگار با محیط زیست می تواند به اقتصاد های وابسطه به صادرات با منابع جدید، برای کمک به تشکیل تقاضا در کشور های بحران زده اروپا و آمریکا کمک کند.
سازمان ملل متحد و کمیسیون اقتصادی اجتماعی آسیا و اقیانوس آرام در بررسی سالانه اقتصادی و اجتماعی خود از منطقه گفت: تاثیر بحران، آسیب پذیری منطقه را به شوک های خارجی نشان داده است، بنابراین آسیا و کشور های اقیانوس آرام نیاز به پیدا کردن منابع جدید داخلی و تقاضاهای منطقه ای دارند تا به حفظ پویایی خود کمک کند و اجازه دهد به تدریج تعادل خود را با جهان فراهم سازند.
سازمان ملل متحد از چین و کره جنوبی به خاطر “طرح های مهم” برای ترویج فناوری های سبز و همچنین تغییر الگوی مصرف داخلی و تولید به روشهای سازگار با محیط زیست تقدیر کرد است.
در این گزارش آمده است که دولت‌ها از نوآوری در مصرف انرژی و صرفه جویی در مصرف مواد خام حمایت کنند و همچنین دولت‌ها به ارائه محصولات مقرون به صرفه برای فقرا بپردازند.
اما ضروری است تا کشور های توسعه یافته مهارتهای سبز خود را با کشور های فقیرتر که هزینه کشف این فناوری ها را ندارند به اشتراک بگذارند. ‘عین الحسن’ رئیس سیاست های کلان اقتصادی و توسعه می گوید: این فناوری باید به اشتراک گذاشته شود. در این مورد همکاری منطقه ای و حمایت کشور های توسعه یافته بسیار مهم خواهد بود.
چین در سالهای پیش 34.6 میلیارد دلار در زمینه انرژی پاک سرمایه گذاری کرده است و این بزرگ ترین سرمایه گذاری در انرژی کارآمد است.
در این گزارش آمده است که کره جنوبی قصد دارد در طول پنج سال آینده 84 میلیارد دلار به صنایع سازگار با محیط زیست تزریق کند.
انتظار می رفت چین برای ادامه رهبری بهبود بحران مالی آسیا به ژاپن اقتصاد دوم جهان، وابسته باشد که در ژاپن تقاضای داخلی و سرمایه گذاری در کسب و کار همچنان ضعیف باقی مانده است.
یکی دیگر از تهدیدات عمده برای بهبود رشد، فشارهای ناشی از تورم و حباب قیمت کالا، به وسیله نقدینگی بیش از حد است روشی که در اقتصادهای در حال ظهور آسیا یافت می شود. این یک چالش عمده ای برای این کشورها است تا بدون لطمه زدن به رشد خود تورم را کنترل کنند.
سازمان ملل متحد نیز به رهبران منطقه ای گفت تا ایمنی شبکه های اجتماعی خود را تقویت و به افراد بیشتری دسترسی به خدمات مالی اساسی برای ایجاد شغل، سوخت و هزینه های داخلی را بدهند و از رشد پایدار اقتصادی اطمینان حاصل نمایند.
شواهد نشان می دهد که خانوارهای فقیر با دسترسی به خدمات مالی می تواند رفاه اقتصادی خود را بهبود بخشند.
