بارها این سوال از شما شنیده و به صورت حضوری پاسخ داده ام. ابتدا به نظرم پرسش بی‌موردی بود و پاسخ آن کاملا بدیهی می‌نمود ولی با تداوم طرح این پرسش، چه در زمان مشاوره حضوری یا از طریق سایت، به این نتیجه رسیدم که هنوز ناگفته هایی از مزایای برجسته سازی و فرم دهی بدن با چربی خود فرد به صورت کاملاً طبیعی وجود دارد.

انگیزه دکتر فریده تورانی متخصص جراحی زیبایی از نوشتار پیشرو، پاسخ چندباره و تاحد امکان کامل به این پرسش همچنان مطرح است.

به ده دلیل تزریق چربی برای رفع نواقص بدن و برجسته سازی اعضا بر پروتز ارجح است:

  1. مهمترین امتیاز بافت چربی نسبت به پروتز، طبیعی بودن و یک‌دستی آن است که با چربی برجسته و فرم داده می‌شود، به هیچ وجه حس مصنوعی بودن و غریبگی با بدن ندارد. برخلاف پروتز که برجستگی غیر طبیعی و بعضاً در لمس عضو برجسته شده، حس مصنوعی القا می‌کند. شاهد این مدعا به کرات در پروتزهای باسن گزارش شده و باعث نارضایتی می‌شود.
  2. با استفاده از پروتز صرفاً برجستگی و اصلاح نسبی انجام می‌شود و اصولاً فرم‌دهی چندانی صورت نمی‌گیرد. در فرم دهی با تزریق چربی، به دلیل نیاز به برداشتن بافت چربی از مناطق دیگر بدن، فرم دهی و فیگورسازی بسیار زیبایی صورت می‌گیرد، به طوری که این عمل در اکثر موارد دو منظوره است و علاوه بر برجسته سازی مناطق مورد نیاز مثل باسن و سینه با کم کردن بافت چربی مناطق مجاور، فیگور کم‌نظیری می‌آفریند.
  3. قرار دادن پروتز در هر کجا که باشد (صورت و بدن) با ایجاد برش اسکار و درد عمل همراه است. در صورتی که تزریق چربی با برش پوستی همراه نیست و از خود ردی به جا نمی‌گذارد.
  4. از تفاوت های مهم و قابل تامل بین پروتز و چربی، اهم این عوارض که گاهی به اجبار به خارج سازی پروتز و نیاز به عمل جراحی دوم نیز دارد، جا به جایی پروتز، لمس کناره های خارجی پروتز، کپسوله شدن و بدفرمی پروتز و عفونت ناشی از آن است. در پروتز گذاری باسن، مواردی از تحت فشار قرار گرفتن عصب سیاتیک که زیر پروتز قرار می گیرد، گزارش شده است. در تزریق چربی، درصد عفونت، بسیار کمتر از موارد ذکر شده پروتز است و بقیه عوارض هم در تزریق چربی تقریباً وجود ندارند.
  5. به دلیل برش در پروتز گذاری، به اعصاب پوستی آسیب وارد می‌شود که این مورد به خصوص در پروتزگذاری سینه به کرات دیده می‌شود و در مواردی این کم حسی با بی حس شدن هاله سینه، دائمی است. چنین عارضه ای در تزریق چربی سینه ها دیده نمی شود.
  6. دامنه کاربرد چربی بسیار بیشتر و متنوع‌تر از پروتز گذاری است. از پروتز برای برجسته سازی‌های صورت (گونه، چانه، لب ها) استفاده می‌شود ولی از چربی علاوه بر برجسته سازی فوق، برای جوان‌سازی کل صورت نیز می‌توان بهره برد. در مناطق دیگر بدن، استفاده از پروتز محدود به سینه و باسن شده است که در مورد باسن به خصوص با عوارض بیشتر (جابه جایی، عفونت، لمس لبه های پروتز و مشکلات مربوط به تحت فشار قرار گرفتن عصب سیاتیک) همراه است. ولی از چربی علاوه بر برجسته سازی سینه و باسن که بسیار شکیل‌تر و طبیعی‌تر از پروتز جلوه می کند، برای جوان سازی دست ها، رفع لاغری‌های موضعی در ران‌ها ساق پا، مچ دست و پا و یا هرجایی که نیاز به اصلاح داشته باشد، می‌توان از چربی بهره برد و در تمام موارد فوق، پروتز هیچ نوع کارایی ندارد.
  7. انجام عمل تزریق چربی به صورت سرپایی، بدون بستری و در اکثر موارد با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود ولی پروتز گذاری با بیهوشی عمومی و در اکثر موارد، بستری یک شب در بیمارستان است.
  8. دوران نقاهت در تزریق چربی بسیار کوتاه تر از پروتز گذاری است و فرد بسیار زودتر به زندگی طبیعی برمی‌گردد و به فعالیت های روزمره می‌پردازد.
  9. نتیجه طولانی مدت تزریق چربی، استاندارد و در دست جراح کارآزموده، طولانی‌تر و حتی دائمی است. علاوه بر زیبایی طبیعی که به همراه دارد، چنین نتایجی با پروتز کمتر به دست می آید.
  10. هزینه تزریق چربی به طور کلی در هر نقطه از بدن، کمتر و مقرون به صرفه تر از انجام پروتز است.

برگرفته از مجله زیبایی سالم – شماره 84