گفتوگو با سید محمدحسین طباطبایی بازی‌ساز جوان قمی

سلام. ممنون که قبول کردید در این مصاحبه شرکت کنید. لطفا خودتان را معرفی کنید.

سلام. سید محمدحسین طباطبایی هستم. ١٧ سال از روز تولدم می‌گذره و در قم زندگی می‌کنم. الان سوم دبیرستان، ریاضی فیزیک هستم، احتمالا برای ادامه تحصیل می‌رم حوزه ی علمیه.

بهتره بازی سازی رو با فیلم سازی مقایسه کنم. در ساخت فیلم، به کارگردان، نویسنده، گریم، نورپردازی، فیلم برداری، فیلم نامه نویس و کلی نقش دیگه که هر کدوم یه گوشه ای از کار رو می گیرن، احتیاج داریم.
در بازی سازی هم همینطوره. به کارگردان، داستان نویس، طراحی شخصیت، انیماتور، آهنگ ساز، طراح گیم پلی و نقش های دیگه  نیاز داریم تا یه بازی درست بشه.
می‌شه گفت تمام زحمت هایی که برای ساختن یک فیلم کشیده می‌شه، به نحوی در بازی سازی هم انجام می‌شه.
اما فرق عمده ای که بازی سازی با بقیه هنر های رسانه ای داره، اینه که در بازی سازی، کاربر نمی‌خواهد فقط تماشاگر باشد، بلکه می‌خواهد خود وارد ماجرا شود و در آن تاثیرگذار باشد. وقتی این موضوع مطرح می شه، مبحثی داریم به نام گیم پلی که یکی از مهمترین بخش های بازی است، در این موضوع، در مورد اینکه کاربر چگونه در بازی تاثیرگذار باشد که خسته نشود، بحث می شود و در پایان نتیجه را به برنامه نویسان می دهند تا در بازی، وارد کنند.

اجازه می‌خوام کمی به گذشته برگردیم. در کودکی چه بازی‌هایی انجام داده اید؟

اتفاقا یادمه بچه که بودم هم، با کامپیوتری که داشتیم، بازی می‌کردم.
حدود ١٢ سال پیش، کامپیوتر ما خیلی سطح پایین بود.
یه آتاری قرازه هم داشتیم که بعضی وقتها با اون بازی می کردم، البته برای وصل کردنش به تلوزیون سیاه و سفید، کلی سختی می‌کشیدم!

اولین بازی رایانه ای که انجام دادید چی بود و در کدام کنسول انجام دادید؟

بیشتر اوقات، می‌شستم کنار داداشم، و بازی اون رو نگاه می کردم. بیشتر بازی doom و thief رو توی رایانه انجام می داد.
خودم هم، اولین بازی ای یادم میاد انجام دادم، هواپیما بازی معروف آتاری بود.

سه تا از بازی هایی که به آنها علاقه دارید؟

Mirror’s Edge از بزرگترین بازی هایی بود که تا به حال تو عمرم دیده بودم و هیچ وقت از یادش نمی برم
همینطور limbo و braid هم فوق العاده بودن.

چی شد که تصمیم گرفتید بازی سازی کنید؟

مثل خیلی های دیگه، وقتی مدتی بازی کردم، شور و شوق بازی سازی گرفتم و شاید از اونجایی که داداشم هم برنامه نویس بود، تونستم راحت تر وارد این عرصه بشم.

برای اینکه من هم بتوانم یک بازی بسازم چه کار باید انجام دهم؟

خب، برای ورود به این کار، باید اول سطح فهم برنامه نویسی خودتون رو ببرید بالا. منظورم این نیست که بروید و زبان های مختلف برنامه نویسی از جمله c++ رو یاد بگیرید؛ منظورم اینه که این توانایی رو پیدا کنید که بتونید افکار خودتون رو طوری مطرح کنید (حتی گفتاری) که وسیله ای مثل کامپیوتر اون رو بفهمه.
وقتی به این استعداد رسیدید، حالا با هر موتوری که بخواهید بازی بسازید کافیه از توی راهنماش (که همشون دارن) کد های دستوری اون رو پیدا کنید.
مثل این میمونه که مفهوم کلی تمام زبان های دنیا یکسانه و فقط ساختار و کلماتشون با هم فرق می کنه، برای ورود به بازی سازی دنبال اون مفهوم باشید که خیلی مهمه!
وقتی که مفهوم رو تونستید درست بیان کنید، مثلا اینکه “اگر بخواهم کاراکتر به سمت راست برود، باید به x های اون اضافه بشه” پیشنهاد می کنم اول کاری با موتور game maker شروع کنید.

شما بازی‌سازی را از کجا شروع کردید؟

من برنامه نویسی رو با flash شروع کردم.
نزدیک به ٢٠ تا کار کوچیک با فلش دارم.
بعد با گیم میکر آشنا شدم و کارم رو با اون شروع کردم.

الان روی چه بازی کار می کنید؟

در حال حاضر دارم یکی از ایده هام رو (نمی تونم بیشتر توضیح بدم) به صورت سه بعدی با یونیتی پیاده می‌کنم، تصمیم دارم حتی برای آندروید هم ازش خروجی بگیرم.

ایده بازی‌هایتان را از کجا و چگونه پیدا می‌کنید؟

معمولا ناگهانی به ذهنم می‌رسن، مثلا فک می‌کنم اگه فلان جور می‌شد، چه قشنگ می شد! بعد شروع به شاخه برگ دادن بهش می کردم و اینی که الان می بینید می شد!

در ساخت بازی با چه چالش هایی بیشتر مواجه می‌شوید؟

بزرگترین مشکلی که توی بازی سازی دارم اینه که، بازیکن، تنها بازی رو می‌بینه نه کد های اون رو. برای همین همیشه انتظار داره بازی ای که انجام می ده، کاملا بدون هیچ نقصی باشه؛ اون هیچ وقت نمی بینه که چه زحمت های سختی پشت صحنه انجام شده تا همچین چیزی آماده شده. برای همین برای کد نویسی، بزرگترین مشکلی که دارم اینه که همیشه باید همه ی جوانب رو بررسی کنم که نکند یه زمانی، در بازی باگی پیدا شود.
همچنین طراحی مراحل هم خیلی سخته و باید طوری طراحی بشن که بازیکن خسته نشه.

برای ساخت هر بازی چه مدت زمان در چند روز نیاز است؟

اول ساخت هر بازی باید کدنویسی کلی اون رو انجام بدم. این مرحله خیلی بیشتر طول می‌کشه، از اونجایی که کاری فکریه، معمولا هرجا می رم، بهش فکر می کنم و اشکالاتش رو برطرف می کنم.
وفتی کدنویسی کلی تموم بشه، حدود دو هفته، روزی یه ساعت کافیه تا مثلا پسرکوچک ساخته بشه.

بازی سازی راحته؟

خب، هر کاری سختی خودش رو داره، و اگه یکی واقعا علاقه داشته باشه، سختی هاش هم برایش لذت بخش خواهد بود.

کدام یک از بازی های خودتان را بیشتر دوست دارید؟ چرا؟

از پسرکوچک. چون با اینکه سبک معمایی داره، اما توی محیطی جذاب انجام می‌شه و بازیکن کمتر احساس خستگی می‌کنه.

بازی‌سازی به صورت انفرادی را ترجیح می‌دهید یا گروهی؟

قطعا گروهی؛ خیلی خیلی بهتره.

ویژگی های یک گروه بازی ساز موفق از نظر شما؟

بازی سازی موفق خواهد بود که:
١- با فرهنگ کشورش آشنا باشه و بازی هاش، بر مبنای اون باشه.
٢- تلاش زیادی داشته باشه و از اینکه مورد تشویق دیگران قرار نمی گیره، ناامید نشه.
٣- بازی اش رو متناسب با گروه سنی مشخصی درست کنه، مثلا اگه برای کودکان است، از گذاشتن صحنه های خشونت دار، خودداری کنه.
٤-همیشه هدفش سرگرم کردن مردم باشه نه پول دراوردن.
٥- گروهی موفق تر خواهد بود که حرف های تازه تری برای گفتن داشته باشه.

ویژگی های یک بازی خوب از نظر شما؟

گیم پلی مهمترین عامل موفق شدن یک بازیه، همینطور داستان اون می تونه کمک زیادی بکنه.
گرافیک و صدا گذاری از ویژگی های فرعی هستن که اگه در یک بازی باشن، همراه با عامل های قبلی، اون بازی رو فوق العاده خواهد کرد. به نظرم بازی خوب باید موجب افزایش انسانیت و سطح فرهنگ مردم جامعه شه. علاقه به دوباره بازی کردن رو در کاربر برانگیزه. حرفی برای گفتن داشته باشه. با کمترین باگ، عرضه بشه تا به اعتماد کاربر توهین نشه.

نظر شما در مورد بازی‌های ایرانی؟

خوشبختانه طی سال های اخیر، بازی های بسیار خوبی نظیر جنگ در خلیج عدن و یا میر مهنا ساختیم.
به وضوح، پیشرفت در بازی های ایرانی دیده می شه
امیدوارم با حمایت هم وطنان عزیز، به زودی به قله های بلند بازی سازی برسیم.

نظر شما در مورد بازی‌های آنلاین ایرانی؟

اصلا علاقه ای به این جور بازی های تحت وب ندارم و بازی کردنش رو وقت تلف کردن می‌دونم.

نظر شما در مورد فرهنگ‌سازی در بازی های رایانه چیست؟

در این دور و زمونه که هر جا می رید، یه نفر داره با موبایلش بازی می‌کنه، بازی نقش بسیار موثری در شکل گیری فرهنگ دارد و خواهد داشت.
متاسفانه در حال حاضر که اکثر بازی هایی که انجام می‌دیم، در خارج تولید می‌شود، فرهنگ آنها به صورت ناخودآگاه به ما القا می شه.
برای همین، جا داره بازی سازان ایرانی با القای فرهنگ ناب ایرانی در بازی هاشون، این فقر فرهنگی رو از جامعه حذف کنن.

نهادی برای حمایت از بازی سازها هست؟ شما حمایتی دریافت کرده اید؟

وجود داشتنش که بله وجود داره. اما تا اونجایی که من با بنیاد ملی بازی سازی، نامه نگاری کردم، هر یک ماه یک بار جواب ایمیل‌هام رو می‌دادن!
در ضمن با تلاش بسیار آقای مهدیار جهانگیری، مجموعه ای از بازی های مستقل تشکیل شد (که پسرکوچک و جاذبه هم توش بودن) و قرار شد تا به انتشار در سطح کشور برسه. اما هیچ کدوم از شرکت‌های نرم افزاری اون رو قبول نکردن.

چه انتظاراتی از مسئولان حامی بازی‌سازان دارید؟

به بازی‌سازی و به خصوص بازی‌سازان مستقل که هر کدوم می تونن بازی‌سازان بزرگی بشن، بیشتر توجه کنن.

اگر میتوانستید به گذشته برگردید آیا باز هم بازی‌سازی می کردید؟ باز هم همین بازی‌ها؟

بله، قطعا همین راه رو می‌رفتم و همین بازی ها رو می‌ساختم و به این کار افتخار می‌کردم.

برای آینده چه برنامه هایی دارید؟

قصد دارم بازی سازی رو ادامه بدم، البته نه به عنوان شغل اصلی، بلکه به عنوان یک هنر، همیشه ازش استفاده کنم.

چه توصیه ای برای کسانی که این پست را می‌خوانند دارید؟

ما در ایران تازه اول راه بازی سازی هستیم و به پیشرفت های بزرگی دست یافتیم.
تنها مشکلی که داریم، حمایت نشدنه.
از شما دوستان عزیز خواهش می کنم، اگر بازی های ایرانی رو برای حمایت کردن، خریداری نمی‌کنید، حداقل دیگر مسخره نکنید و آنها رو با بازی های بزرگ خارجی مقایسه نکنید.
ما هم به سادگی می‌تونیم به بازی های بزرگ برسیم اگر هم وطن هایمان از ما حمایت کنن.

خیلی ممنون که وقت گذاشتید و با حوصله به سوالات پاسخ دادید، براتون آرزوی موفقیت دارم.

هم اکنون بازی‌های گرانش، پسرکوچک و مکعب را که از بازی‌های این بازیساز جوان ایرانی است را می‌توانید دانلود و اجرا نمایید.