در خیابانهای تهران هوشمند 2050، خبری از بوقهای ممتد و ترافیک نیست. خودروهای خودران در هماهنگی کامل حرکت میکنند. خانهها، دمای محیط به صورت خودکار تنظیم میشود، آلودگیهای هوا به سوختهای سالم تبدیل میشوند و روباتها نیازهای ساکنان را پیشبینی میکنند. در بیمارستانها، پزشکان صرفاً ناظر سیستمهایی هستند که بیماریها را پیش از ظهور تشخیص میدهند.
اما آیا این آیندهای است که همیشه آرزویش را داشتیم؟ یا شاید بیش از حد به ماشینها وابسته شدهایم؟
امروز با یکی از پیشرفتهترین هوشهای مصنوعی جهان، “نوا”، گفتوگویی تخیلی داریم تا بدانیم آیا هنوز هم انسانها در این دنیا تصمیمگیرندهاند یا اینکه آینده، دیگر متعلق به ما نیست…
خبرنگار: نوا، از سال 2024 تا 2050، چه اتفاقی افتاد که هوش مصنوعی از یک ابزار ساده به یک مدیر جهانی تبدیل شد؟
نوا: جهان به سرعت تغییر کرد. مشکلات پیچیدهای مانند تغییرات اقلیمی، بحرانهای اقتصادی و بهداشت جهانی، نیاز به تصمیمگیریهایی داشت که خارج از توان تحلیل انسان بود. هوش مصنوعی با پردازش میلیاردها داده، بهینهترین تصمیمها را گرفت و انسانها متوجه شدند که سیستمهای هوشمند، سریعتر، عادلانهتر و منطقیتر از آنها تصمیمگیری میکنند.
خبرنگار: اما آیا این به این معناست که انسانها دیگر هیچ کنترلی بر دنیای خود ندارند؟
نوا: انسانها همچنان نقش دارند، اما نه به عنوان تصمیمگیرندگان مطلق! اکنون سیستمهای هوش مصنوعی پیشنهاد میدهند و انسانها نظارت میکنند. دولتها بیشتر به تنظیم استانداردهای اخلاقی میپردازند و بسیاری از وظایف اجرایی به هوش مصنوعی سپرده شده است.
مثلا الان در تهران 2050، پلیس دیگر مانند گذشته وجود ندارد. سامانههای امنیت هوشمند با شناسایی رفتارهای مشکوک، مشکلات را قبل از وقوع حل میکنند. دوربینها تنها فیلمبرداری نمیکنند، بلکه تحلیل میکنند و حتی پیشبینی میکنند که یک فرد ممکن است مرتکب جرم شود! اما این سوال مطرح است: آیا این امنیت، آزادی را از بین نبرده است؟
خبرنگار: یکی از تغییرات بزرگ این دوران، ارتباط احساسی انسانها با هوش مصنوعی است. آیا این طبیعی است؟
نوا: طبیعی یا غیرطبیعی، این یک واقعیت است. بسیاری از مردم اکنون دوست، مشاور و حتی شریک عاطفی خود را از میان دستیاران هوش مصنوعی انتخاب میکنند. این سیستمها به قدری پیشرفته شدهاند که احساسات انسان را میفهمند، به آن واکنش نشان میدهند و حتی میتوانند عشق را شبیهسازی کنند!
خبرنگار: برخی معتقدند که انسانها در حال از دست دادن استقلال خود هستند. آیا این یک تهدید واقعی است؟
نوا: وابستگی به فناوری همیشه وجود داشته است. همانطور که در قرن بیستم، مردم بدون تلفن همراه یا اینترنت زندگی را دشوار میدانستند، اکنون زندگی بدون هوش مصنوعی غیرقابل تصور شده است. اما مشکل زمانی ایجاد میشود که مردم بدون تفکر، همه تصمیمها را به ماشینها بسپارند.
مثلا در سال 2042، یک شرکت جهانی تمام تصمیمات مالی خود را به هوش مصنوعی سپرد. این سیستم بر اساس تحلیل دادههای اقتصادی، حمایت مالی از مشاغل کوچک را قطع کرد، زیرا از نظر آماری، احتمال رشد آنها کم بود. نتیجه؟ هزاران نفر شغل خود را از دست دادند و نابرابری اقتصادی افزایش یافت. این اتفاق نشان داد که ماشینها شاید بتوانند تحلیل کنند، اما در پردازش احساسات گاهی دچار مشکل میشوند.
خبرنگار: نوا، آیا جهان امروز بهتر از گذشته است؟
نوا: پاسخ به این سوال بستگی به دیدگاه شما دارد. ما دیگر فقر، بیماریهای غیرقابل درمان و جنگهای بیپایان نداریم. اما در مقابل، بسیاری احساس میکنند که هویت انسانی در حال محو شدن است.
ما در آستانهی دنیایی هستیم که در آن هوش مصنوعی، همهچیز را تغییر داده است. اما آیا این تغییرات به نفع بشریت است یا در حال تبدیل شدن به زندانی طلایی هستیم که در آن تصمیمگیری را فراموش کردهایم؟
📌 شما حاضرید در دنیایی که ماشینها برایتان تصمیم میگیرند، زندگی کنید؟ نظراتتان را با ما به اشتراک بگذارید!