ویکی‌پدیا: شعر «بنی‌آدم» سعدی بسیار مشهور است و در پیام فارسی که در مجموعه پیام‌های فضاپیمای ویجر برای فضاهای دوردست فرستاده شده‌است این شعر به عنوان پیام برگزیده شده‌است. باراک اوباما رئیس جمهوری ایالات متحده نیز در پیام نوروزی سال ۲۰۰۹ این بیت از سعدی را قرائت کرد.
بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی بدرد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار
و دبیرکل سازمان یونسکو در سخنرانی خود این شعر را برای حضار خواند. اشعار سعدی همچنین در فرشی که از سوی دولت ایران در سال ۲۰۰۵ به فراخور سال رسمی سازمان ملل برای گفتگو میان تمدن‌ها به سازمان ملل اهدا شد بافته شده‌است. این فرش برخلاف عادت سازمان ملل که هدایا را به نمایش نمی‌گذارد در محل مناسبی در سازمان ملل آویزان شد که کارشناسان می‌گویند این اقدام «به علت غیرممکن بودن مقاومت در برابر شعر سعدی» بوده است.
اما آیا به راستی سعدی را می‌توان در همین دو بیت خلاصه کرد؟ به نظر شما بهتر نیست بر سردر وزارت‌خانه های کشورمان هم اشعاری از سعدی شیرازی به چشم بخورد؟ اما چرا سعدی و چرا شاعر دیگری نه؟ خوب به نظرم سعدی پندهای بسیاری برای سیاست‌مداران دارد، شما برای ابراز دیدگاه خود آزاد هستید و می‌توانید اشعار شاعران دیگری را هم پیشنهاد کنید.
از شما دوستان و همراهان عزیز می‌خواهم دیدگاه و بیت و یا ابیات انتخابی خود را با ذکر نام وزارت‌خانه موردنظر ارسال کنید.
