چگونه بدون داشتن اندامی ایده آل شاد باشیم

تحقیقات گذشته نشان داده است که 25 تا 40 درصد دانشجویان دختر دانشکده های ایالات متحده با مسئله ی تصور منفی از اندام و مشکلات تغذیه ای دست و پنجه نرم می کنند. اکنون مطالعات جدید عوامل خاصی که می تواند با این روند مقابله کند را شناسایی کرده است.

لاغر و زیبا بودن دلیل موجهی برای نگرانی به نظر نمی رسد، اما این ایده آل می تواند خانم‌های جوان را به سوی نارضایتی زیادی نسبت به اندام‌هایشان بکشاند و این چیزی است که می تواند رفتارهای ناسالمی را در پی داشته باشد. اکنون، محققان دریافته اند که عوامل خاصی از جمله حمایت خانواده و استراتژی‌های استرس شِکن می‌توانند به عنوان سپری در برابر چنین فشارهایی عمل کنند.

این تحقیقات براساس مدلی نظری بنا شده است که ارائه گر عوامل خاصی است که می توانند حس خوب بودن را تقویت کنند و به نوبه ی خود منتهی به تصوری از اندام سالم شوند. محققان از جمله خانم شانون اِسنپ¹ از دانشگاه آریزونا² تصمیم گرفتند تا این مدل را امتحان کنند.

اِسنپ و همکارانش تصمیم گرفتند تا آزمایش خود را بر روی دانشجویان دانشکده متمرکز نمایند. به گفته آنان، این قشر گروهی بودند که احتمال می‌رفت ضمیر خودآگاهشان را در مورد ظاهرشان تجربه کنند.

محققان نتیجه ی مطالعات‌شان را در روزنامه این هفته ی «نقش‌های رابطه جنسی³» درج کردند:

تحقیقات گذشته نشان داده است بین 25 تا 40 درصد دانشجویان دختر دانشکده های ایالات متحده با مسئله ی تصور منفی فرد از اندام و مشکلات تغذیه ای که اغلب شامل نگرانی‌های بیش از حد درباره ی تصورشان از اندام خود، استراتژیهای مفرط مدیریت وزن و خوردن خارج از کنترل را در بر می گیرد، دست و پنجه نرم می کنند.

 آنها از 301 دانشجوی دختر سال اولی 17 تا 23 ساله از دو دانشگاه ایالات متحده نظرسنجی کردند. برای اندازه گیری رضایت یا نارضایتی از اندام خود، محققان از شرکت کنندگان خواستند تا موافقت خود را (از گزینه ی هرگز تا همیشه) نسبت به جنبه مثبت و منفی عبارتهایی از  قبیل «من از آنچه در آینه می بینم راضی هستم» و «چیزهای زیادی وجود دارد که اگر می توانستم برای بهبود ظاهر خود تغییر می دادم.»، اعلام نمایند.

مضمون سؤالهای دیگر شامل اندازه گیری میزان حمایت خانواده، فشار وارده از طرف خانواده، دوستان، شرکای عشقی و رسانه ها بود تا روشی خاص و میلی برای موفق بودن در نقشهای متعددی (که به آن معیار زن برتر اطلاق می شود) از قبیل زن شاغل، مادر، همسر، عضوی از جامعه و کسی که که جذاب است، باشد.

نتایج نشان می داد شرکت کنندگانی که دارای سطوح بالای حمایت خانواده و سطوح پایین فشارهای بیرونی برای بدست آوردن ایده آل لاغری بودند از تصور مثبت تری در مورد اندام خود نسبت به سایرین برخوردار بودند.

بنابر گفته محققان، خانم‌هایی که تصور مثبتی از اندام خود داشتند و احتمال بیشتری می رفت تا نیاز به موفقیت در قالب چندین نقش را نپذیرند نیز ایده آل زن برتر را به تصور فرد از اندام خود (فقط در حد متوسط) ارتباط دادند.

خانم‌هایی که مجهز به مهارتهای کنار آمدن با استرس بودند نیز تصور مثبتی از اندام خود نشان دادند. بنا بر گفته  محققان، «وقتی خانم‌ها از مهارتهای مقابله فعال استفاده می کنند، سعی می کنند تا مشکل را حل کنند تا اینکه از آن دوری کنند، بیاموزند تا به شکلی متفاوت در مورد آن بیاندیشند و احساسات مربوط به آن رخداد را پردازش نمایند.»

محققان به این نکته اشاره کردند که اگر خانمها از سر و کار داشتن با استرس اجتناب ورزند، «این کار ممکن است بجای برداشتن گامهای مؤثری برای مقابله با موقعیتهای تنش زا به شیوه های خوردن ناسازگارانه ای از قبیل افراط در خوردن غذا و یا ورزش کردن بیش از انداره به عنوان روشهایی برای مقابله منجر گردد.

برای کمک به خانمهای جوان در مواقع بروز اختلالات غذایی و تصور منفی از اندام خود، محققان پیشنهاد می‌کنند که برنامه های پیشگیری از جمله روش‌هایی که آنها را از توقعات متعدد و اغلب متناقض راحت می‌کند، بر روی آنها پیاده شود. علاوه بر این، محققان پیشنهاد می کنند:

• به آنها یاد داده شود تا از مهارتهای مقابله ای مؤثر برای رویارویی با استرس استفاده نمایند.
• به آنها کمک شود تا از طریق ورزش و سبک زندگی سالم دید مثبتی نسبت به فیزیک بدنی خود کسب کنند.
• تندرستی و تعادل در تمام مراحل زندگی ایشان ارتقا یابد.

در پایان محققان می گویند: «خصوصاً برای خانم‌ها مهم است که حس ارزش قائل شدن برای خود را که تنها مبتنی بر ظاهر نیست، توسعه بخشند و فشارهایی را که ممکن است از طرف خانواده، دوستان و یا رسانه ها به آنها وارد شود، پس زنند.»

1- Shannon Snapp                           2- University of Arizona

منبع