حتما تا امروز اسم سیستم اشتراک دوچرخه نیویورک را شنیدهاید. اگر پاسختان منفی است باید بگوییم سیستم اشتراک دوچرخه نیویورک مجموعهای از 600 ایستگاه دوچرخه است که در سرتاسر شهر پراکنده شدهاند. کاربر پس از عضویت در سیستم، به یکی از این ایستگاهها مراجعه کرده، یکی از ده هزار دوچرخه موجود در شبکه را دریافت میکند، خود را به مقصد میرساند و دوچرخه را در نزدیکترین ایستگاه پارک میکند. در این پست جزئیات بیشتری راجع به این سیستم ارایه خواهیم کرد.
مسئولان شهری نیویورک دلیل این اقدام خود را افزودن گزینههای جدید به سیستم حمل و نقل سنتی و کمک به کاهش آلایندگی شهر عنوان کردهاند. برای استفاده از امکانات این سیستم، ابتدا باید در شبکه عضو شوید. عضویت در شبکه میتواند با پرداخت حدودا 10 دلار برای یک روز، 25 دلار برای 7 روز و گزینه مقرون به صرفهتر یعنی 95 دلار برای یک سال صورت گیرد. سفرهای کوتاهتر از سی دقیقه رایگان است ولی برای سفرهای طولانیتر، بهازای هر سی دقیقه باید مبلغی اضافه پرداخت کنید.
مسئولان شهری خوشبین هستند که سیستم جدیدشان به گزینه اول شهروندان برای سفرهای زیر 5 کیلومتر بدل شود. این در حالی است که در حال حاضر، بیش از 54 درصد جابجاییهای درون شهری نیویورک در مسافتهای زیر 3 کیلومتر انجام میشود.
سیستم اشتراک دوچرخه نیویورک در تمام 24 ساعت روز و تمام 365 روز سال، به استثنای شرایط جوی نامساعد، آماده سرویسدهی خواهد بود و دوچرخههای این شبکه به GPS مجهز خواهند شد. نباید فراموش کنیم که نیویورک با داشتن بیش از 430 کیلومتر خطوط ویژه دوچرخه، از بستر مناسبی برای راهاندازی این سیستم برخوردار بوده است.
یکی از نقدهای وارد بر سیستم این بود که همراه با دوچرخه، کلاه ایمنی در اختیار قرار نخواهد گرفت، ولی متولیان امر با اهدای کلاه ایمنی رایگان به شهروندان، تا حدودی این نقیصه را پوشش دادهاند. آنها پیشتر و از سال 2007 تا کنون، بیش از پنجاه هزار کلاه ایمنی رایگان در میان دوچرخهسواران توزیع کردهاند. اگرچه همچنان برای بسیاری از افراد، همراه داشتن یک کلاه ایمنی در طول روز کاری غیرممکن خواهد بود.
برای جلوگیری از دستبرد و خرابکاری، ایستگاهها به فناوری قفل پیشرفته مجهز شدهاند و برای باز کردن اجزای مختلف دوچرخهها، ابزار خاصی مورد نیاز است. همچنین سیستم GPS اجازه ردیابی دوچرخههای دزدیده شده را خواهد داد.
شاید بزرگترین ایراد سیستم هنگام پارک دوچرخه بروز کند. طبیعتا در زمان شروع ساعت کاری، ظرفیت بسیاری از ایستگاههای مرکز شهر تکمیل خواهد بود و شما باید برای پارک، در ایستگاههای اطراف دنبال جای خالی بگردید. البته طبق ادعای مجریان این طرح، سیستم مسیر یاب ماهوارهای نزدیکترین ایستگاه خالی را به شما پیشنهاد خواهد داد. همچنین اپلیکیشنی هم برای یافتن نزدیکترین ایستگاه به محلی که اکنون در آن قرار دارید عرضه خواهد شد.
جالب اینکه نیویورک اولین شهر جهان در استفاده از این سیستم نیست و این تجربه پیشتر در بیش از 200 شهر دنیا مانند لندن، مونترآل و حتی واشنگتن و بوستون با موفقیت به انجام رسیده است. ولی پروژه نیویورک با بیش از 600 ایستگاه و 10 هزار دوچرخه، یکی از بزرگترین و پر سروصداترینها در نوع خود بوده و قرار است بیش از 200 موقعیت شغلی جدید در شهر ایجاد کند. طرح اجرا شده در نیویورک بدون استفاده از بودجه شهری راه اندازی شده و با استفاده از درآمدهایش، هزینههای خود را پوشش خواهد داد. بودجه راهاندازی این شبکه که بیش از 41 میلیون دلار تخمین زده شده، بوسیله اسپانسرهای طرح: گروه مالی Citi (مالک Citibank) و همچنین مسترکارت و پیپال تامین شده است.
بهتر است تا اواسط جولای، هنگام افتتاح طرح منتظر بمانیم تا میزان کارایی و موفقیت آن را مشاهده کنیم.
قراره یک طرحی مثل این تا اخر امسال تو مشهد اجرا بشه.
very very goood