هواپیمای عظیمی در سیستم استراتولانچ مورد استفاده قرار می‌گیرد تا موشکی را به ارتفاعات بالا برده، آن را رها ساخته و سپس در زمان پرتاب موشک در فضا به سرعت تغییر جهت دهد.
اما خود هواپیمای مادر یک هواپیمای فضایی نیست. نقشی که برای این هواپیما اختصاص یافته این است این است که قادر باشد تا بر اساس توان و قدرت خود به فضا دسترسی یافته، آنجا مانور داده، به زمین بازگشته و بنشیند. شرکتهای فضایی خصوصی مشغول طراحی این نوع هواپیماهای دو منظوره هستند. اینجا، سه نمونه ی جدید دیده میشود.
LYNX
30پا طول
این هواپیمای زیر مدار زمینی از XCOR، در فرودگاه هوا و فضای Mojave کالیفرنیا مستقر گردیده، برای حمل محموله های پژوهشی میکروگرانشی به مانند جهانگردان، فقط با گذر از لبه فضا طراحی شده است. آزمایشهای حرکت بر روی باند برای اواخر سال 2012 برنامه ریزی شده است؛ یک پرواز اولیه کوتاه که همزمان با پایان سال صورت می گیرد.
DREAM CHASER
30پا طول
این هواپیمای فضایی هفت سرنشین که توسط Sierra Nevada تولید شده است، از دماغه کاناورال با موشک اطلس 5 که در بالای آن قرار گرفته فرستاده شده، وارد مدار گردیده، به جو بازگشته، و بر روی یک باند معمولی می نشیند. آزمایشهای سرمایه گذاری شده ی ناسا به معنای انجام نخستین پروازها به همین زودی در همین تابستان است. به گفته سیرا نوادا پروازهای منظم در سال 2016 آغاز خواهد شد.
SKYLON
269پا طول
این هواپیمای تک مرحله ی بدون خلبان، توسط Reaction Engines انگلستان ساخته شده است، از یک باند بدون کمک هواپیما یا موشک، با حمل بار یا یک کابین مسافری مستقیما در فضا پرتاب خواهد شد. آزمایشهای موتور سال گذشته آغاز شد؛ مهندسان شرکت انتظار پروازهایی را در طی یک دهه دارند.
هدایت کننده‌های موشک اجاره‌ای
هیچ کس در Mojave قادر به ساخت موشکهایی در مقیاس استراتولانچ نبود، بنابراین الن به ایلان ماسک روی آورد. امور نامتعارف و عجیب SpaceX اش، بیباکانه در حال بازنویسی قوانین پرواز فضایی با خلق و پرتاب موشکهایی سریع و ارزان است.
شرکت پیش از این موشک شاهین 9 (به خاطر نُه موتور اصلی اش به این نام خوانده شد) و کپسول فضایی اژدها را به درون مدار فرستاده است. شرکت اکنون مهیای پروازهای باری به ایستگاه فضایی بین المللی می باشد. به گفته ماسک پروازهای با سرنشین می‌تواند به زودی در سال 2014 آغاز شود.
موشک استراتولانچ قطری مشابه شاهین 9 (12 پا) خواهد داشت، اما مهندسان طول آن را حدود 60 پا کوتاه خواهند کرد. شات ول مدیر عامل SpaceX ، میگوید “ما آن را شاهین 9 کوتوله می‌نامیم.” مهندسان با خارج کردن بخشهای مخزنی شکل مانع افزایش طول موشک خواهند شد که آنها را به هم جوش داده تا یک نوع شاهین 9 بسازند.
بسیاری از عناصر طرح هنوز به مرحله ی نهایی نرسیده است. هنوز شماری از موتورهای موشک مستقر نشده‌اند: شات ول میخواهد با 9 موتور ادامه دهد؛ ونتز به موتورهای کمتری معتقد است. او میگوید “نه موتور برای اجرا یا کنترل این موشک نیاز نیست، افزودن آنها موجب افزایش هزینه و جرم خواهد شد.”
آنها مجبورند سریع به توافق برسند، چرا که این پروژه دارای زمانبندی فشردهای است. جدول زمانبندی شده ی ونتز مستلزم پروازهای آزمایشی برای سیمرغ است تا در سال 2015 آغاز شود؛ پروازهایی با یک موشک حقیقی تا سال 2020 در فلوریدا آغاز نخواهد شد.
اسکیلد می بایست استعداد طراحی و مهندسی را به سوی Mojave برای کار روی استراتولانچ سوق دهد. آنها می گویند “بزرگترین چالش یافتن افرادی است که از طرز فکری درست برای انجام این نوع کار برخوردار باشند، آنها که مایلند تا مسئولیتی برای آن بخشهایی که میسازند (خلق میکنند) به عهده بگیرند، ما مجبوریم آنها را با پیشرفت هایمان وفق دهیم. میزان زیادی از هوافضا با تولیداتی از نوع ذهنیتی سازگار است. دنیای نمونه اندکی متفاوت است. “
استراتولانچ متناسب با دیدگاه ویت از Mojave به عنوان مرکز این دنیای نمونه است. جایی که شرکتهای هوافضای مقرون به صرفه دارای اتاق نوآوری هستند. به گفته ی ویت “آنچه که برادران رایت را به Kitty Hawk آورد رهایی از تعدّی مطبوعات، رهایی از جاسوسی صنعتی و بادهای یکنواخت بود. حقیقت آن است که ما توانستیم این موضوع را نزدیک به نُه سال در خفا حفظ کنیم، همین بیانگر این است که ما هنوز از عواملی که ارول و ویبر را به Kitty Hawk آورد لذت می بریم.”
هیچ کس به سادگی سیمرغ 1.2 میلیون پوندی را با پرنده 605 پوندی برادران رایت (در سال 1903) اشتباه نمیگیرد. اما چنانچه این قطعه مهندسی حیرت انگیز به آسمان برود و سر و صدای موتورها و اشتعال موشک شنیده شود، پانتئون هوافضایی به هواپیمای نوینی خوشامد خواهند گفت.
