جمع سپاری ویدیوییویدئوهای جمعی که توسط افراد آماتور از حوادث و رویدادها ضبط می‌شوند و بر روی شبکه های اجتماعی قرار می‌گیرند، می‌توانند تاثیرات انقلابی داشته باشند.

انقلاب ویدیویی عبارتی است که در یکی از گزارش‌های مركز کمک به رسانه‌های بین‌المللی، پس از بررسی های عمیق به آن اشاره شده است.

رازی که در تاثیر بسیار زیاد رسانه های اجتماعی وجود دارد چیزی جز روزنامه نگاری با دانش جمع سپاری نیست. یعنی دیگر خبرنگاران کنترل کننده خبر نیستند و نمی‌توانند مانع انتشار اخبار شوند.

سرویس های اشتراک گذاری ویدیو (و همچنین خدمات دهندگان پخش زنده) با استفاده از مفهوم جمع‌سپاری فرصت‌ها و چالش هایی را بوجود می آورند. برای مثال نمی‌توان نقش سرویس های اشتراک گذاری ویدئو (مانند یوتیوب و ویمئو) را در قیام های کشورهای عربی (موسوم به بیداری اسلامی) و نیز جریان‌هایی چون جنبش وال استریت نادیده گرفت.

ویدئوی قتل ندا آقاسلطان را می‌توان نمونه موفق استفاده از مفهوم جمع سپاری ویدیویی نام برد. حسن عباسی در این مورد چنین می‌گوید: قتل ندا آقا سلطان تنها قتلی است كـه در طول تاریخ بشری در 24 ساعت، بیشترین مخاطب را داشته، یعنی در بازه 24 ساعت یک میلیارد و دویست میلیون نفر صحنه قتل ندا را دیدند…

انقلاب مصربا توجه به رشد فزاینده شهروندانی که در سراسر جهان شروع به استفاده از تلفن های همراه با قابلیت‌های ویدیویی می‌کنند، انتظار می‌رود تاثیر سرویس های ویدیویی روز به روز افزایش یابد. روزنامه نگاری ویدیویی نقش مثبتی در کنکاش و پاسخگویی رسانه ای، دسترسی به طیف وسیع تری از دیدگاه ها، توانایی برای به دست آوردن داستان واقعی‌تری از جریان اصلی و … دارد. اما در کنار این همه اثرات مثبت، جنبه های منفی بسیاری نیز دارد.

برای مثال فیلمی ساختگی از رویدادی را در نظر بگیرید که توسط هیچ رسانه معتبری تأیید نشده است. یا ویدیویی واقعی که با توضیحات و برداشت های اشتباهی درهم آمیخته و منتشر شود. همچنین به ویدیویی با نقض حقوق حریم خصوصی فکر کنید که از مفهوم جمع سپاری برای انتشار آن استفاده شود!

در مورد نیت و خواست کسانی که پشت دوربین قرار گرفته اند نیز فکر کنید. برای مثال ویدیویی که توسط مخالفان بشار اسد از سوریه پخش شده چقدر اعتبار دارد؟ آیا چهره معصومانه ای که به تصویر می‌کشند همان چهره واقعی آنهاست؟ در ویدئوهای طرفداران بشار اسد چطور؟ نقض بی‌طرفی چیزی است که در جمع‌سپاری ویدیویی نیز چون بسیاری از رسانه های دیگر وجود دارد، البته با قدرتی بیشتر که این قدرت نیز از مفهوم جمع سپاری نشات می‌گیرد.

به نظرم دوره های آموزشی مجازی و غیرمجازی برای روزنامه نگاران شهروند می‌تواند به جمع سپاری ویدیویی بهبود بخشد، البته بسیاری از این دوره ها نیز بی‌طرفانه نیستند و نیز افراد با توجه به نیت‌شان در این دوره ها می‌توانند یاد بگیرند که چگونه توهمات را واقعی جلوه دهند! (همانطور که آموزش تیراندازی باعث صلح نمی‌شود!)