افرادی که گریه می‌کنند قدرت روانی بیشتری دارند

ما با بروز دادن احساسات‌مان می‌توانیم با دیگران ارتباط عاطفی ایجاد کنیم و در آنها تاثیر بگذاریم. در بین احساسات مختلفی که ما داریم شادی شناخته‌تر است. شما حتی با لبخندی ساختگی نیز می‌توانید دوستان جدیدی پیدا کنید و یا روابط خود را تحکیم کنید.

هر یک از ما با ترس‌هایی روبرو هستیم٬‌ برای مثال ترس از دست دادن شغل٬ ترس از ابراز علاقه به فردی که دوستش داریم٬ ترس از گفتن واقعیتی درباره دوستتان به او که شما را می‌آزارد٬ ترس از سخنرانی در جمع و … و البته ترس‌هایی از نوع دیگر مانند ترس از ارتفاع که باعث حفظ سلامتی در ما می‌شوند.

خشم را نیز می‌توانید وقتی که در ترافیکی سنگین گیر افتاده‌اید٬ وقتی کودکی گلدانی را می‌شکند یا … مشاهده کنید که احساسی کاملا طبیعی است.

انزجار نیز احساسی بیشتر درونی است در مقابله با مواردی که با ساخته‌های ذهنی شما مخالف باشد٬ آن را احساس می‌کنید. احساسی مقبول و در برخی موارد مطبوع است.

غم و اندوه بیشتر شبیه شخصیت sadness کارتون جدید پیکسار فیلم یعنی Inside Out است. با آنکه به نظر می‌رسد باعث ناراحتی و مصیبت است٬ اما می‌بینیم که با نبودنش فرد دچار ضعف و اختلال امنیتی می‌شود. اینکه در فرهنگ‌مان غم و ناراحتی را باعث ایجاد تجارب منفی و ناسالم می‌دانیم چندان درست نیست.

افرادی که از بیان احساس ناراحتی خود نمی‌ترسند٬ درواقع روانی سالم‌تر از افرادی دارند که این احساس را سرکوب می‌کنند٬‌ چرا که:

از بیان احساسات خود نمی‌ترسند

آیا وقتی که شما احساس خوشحالی می‌کنید٬ لبخندتان را پنهان می‌کنید؟ وقتی که خواهر کوچک‌تان دفترچه خاطرات شما را پاره کرده باشد٬ آیا عصبانی نمی‌شوید و عکس‌العملی نشان نمی‌دهید؟ پس چرا وقتی ناراحت می‌شوید یا کسی شما را ناراحت می‌کند جلوی گریه‌تان را می‌گیرید؟ چرا به خودتان حق نمی‌دهید که ناراحت باشید؟

افرادی که غم و اندوه و گریه  را نادیده می‌گیرند٬ در حقیقت به جنبه مهمی از زندگی خود بی اعتنایی می‌کنند. ناراحتی یا گریه کردن یک ضعف نیست٬ بلکه نشان می‌دهد که شما یک انسان هستید. همان‌طور که در یک جمع می‌خندید٬ می‌توانید در همان جمع گریه کنید.

خواص شفابخش اشک ریختن را درک کرده‌اند

همانند بزاق که از ترومپت منتشر می‌شود٬ اشک نیز از مجاری اشک‌آور ترشح شده و استرس٬ اضطراب٬ غم و اندوه و سرخوردگی را از مغز و بدن آزاد می‌کند. اشک پاک کننده روح٬ غنی ساز ذهن و تخلیه کننده احساسات منفی است. خواص اشک نه تنها به اشک اندوه محدود نشده است بلکه شامل اشک شادی نیز می‌شود. پس سعی کنید در برخورد با احساسات شدید اجازه دهید اشک از چشمان‌تان روان شود. وقتی مانع از بروز احساسات می‌شوید و آنها را به عقب می‌رانید٬ می‌تواند باعث صدمات جسمی و روانی در شما شود.

می‌دانند گریه درمان است

مطالعات روانشناختی تایید کرده‌اند که گریه کردن باعث تحریک و رهاسازی اندورفین در مغز ما می‌شود، هورمون “احساس خوب” که همچنین به عنوان  از بین برنده طبیعی درد عمل می٬کنند. گریه همچنین باعث کاهش سطح منگنز (عامل ایجاد اوقات تلخی) می‌شود.

اهمیتی به نقش‌های جنسیتی و انتظارات عمومی نمی‌دهند

جامعه گریه کردن را  هم برای مردان و هم زنان انگ می‌داند. اگر زنی گریه کند٬ می‌گوییم او ثبات روحی ندارد یا اینکه آدم متوهمی است و یا اینکه می‌گوییم او نیاز به توجه دیگران دارد. همینطور مي‌گوییم «مرد که گریه نمی‌کنه!» و اگر مردی را در حال گریه کردن ببینند٬ او را فردی ترسو٬ بزدل و ضعیف النفس خطاب می‌کنند. برخی‌ها هم اعتقاد دارند که مرد برای هضم دلتنگی‌هاش٬ گریه نمی‌کنه قدم می‌زنه!

از دیگران هم می‌خواهند احساسات خود را بیان کنند

من گریه کردن را دوست دارم. وقتی ناراحت می‌شوم می‌خواهم خودم را ناراحت نشان دهم. ما با ناراحتی خود اجازه می‌دهیم دیگران نیز از احساس ناراحتی ما باخبر شوند. بروز دادن احساس ناراحتی (در هنگام ناراحتی) از راه های ارتباط با درد است. آن باعث می‌شود تا دیگران بتوانند با احساسات شما آشنا شوند و آنها را تسکین دهند. همچنین شما با مشاهده ناراحتی دیگران می‌توانید غم آنها را تسکین دهید و از آنها بخواهید که آزادانه گریه کنند.

وقتی که ما با بدن خود صادقانه رفتار کنیم٬ اجازه می‌دهیم تا روند طبیعی خود را ادامه دهد و بهره‌وری بالاتری داشته باشیم. این نوشته ترجمه نوشته‌ای از Kyle B. Hart بود. امیدوارم برآیند احساسات‌تان در زندگی سازنده خاطرات و حسی خوب باشند.