15 عکس شگفت انگیز ناسا

مرکز فضایی گادرد ناسا (NASA Goddard Space Flight Center) منزلگاه بزرگترین سازمان متشکل از دانشمندان، مهندسان و تکنولوگها می‌باشد که وظیفه ساخت فضاپیماها و ابزار و تکنولوژی‌های جدید برای مطالعه بر روی زمین، خورشید، منظومه شمسی و کل جهان هستی را بعهده دارند.

این مرکز همچنین منزلگاه برخی از شگفت ‌انگیز ترین  عکس‌ها، تصاویر شبیه‌سازی شده و ویدئو های ناسا هم هست.

در زیر می‌توانید مجموعه‌ای از 15 عکس شگفت انگیز ناسا، تهیه شده در این مرکز را مشاهده کنید. امیدواریم از مشاهده این عکس‌های زیبا لذت ببرید.

1. برافروختگی انفجاری عظیم خورشید

برافروختگی‌های انفجاری، ابرهای خنک‌تری از پلاسما هستند که با استفاده از نیروی مغناطیسی بر فراز سطح بیرونی خورشید شناور می‌شوند. آنها به وضوح ناپایدارند و همانطور که در عکس هم مشاهده می‌شود بطور چشم‌نوازی شکل می‌گیرند. این برافروختگی توسط سفینه فضایی STEREO در تاریخ 12 آوریل 2010 ثبت شده و با طولی معادل بیش از هشتصد هزار کیلومتر یکی از بزرگترین نمونه‌های ثبت شده در این مأموریت می‌باشد.

2. سحابی خرچنگ

این یک عکس موزاییک است (به عکسی گفته می‌شود که متشکل از چندین عکس کوچک‌تر باشد) که تلسکوپ فضایی هابل از سحابی خرچنگ گرفته است. طبق اسناد بدست آمده از چینی‌ها، ژاپنی‌ها و اسنادی که بعدها از سرخپوستان آمریکا بدست آمد، حدود هزار سال پیش، در سال 1054 میلادی، یک ابرنواختر در کهکشان ما منفجر شده است. آنچه سحابی خرچنگ نامیده می‌شود و عکس آن را در بالا مشاهده می‌کنید بقایای این انفجار می‌باشد که گستره آن شش سال نوری بوده و با سرعتی در حدود ده هزار کیلومتر بر ثانیه در حال انبساط است.

این عکس توسط 24 دوربین مختلف، ‌و در فواصل بین اکتبر 1999 تا دسامبر 2000 گرفته شده است.

3. زمین

این گوی آبی تماشایی، پر جزئیات‌ترین عکسی است که تا به امروز، با رنگهای طبیعی از زمین گرفته شده. در سال 2001، دانشمندان ‌پس از ماه‌ها بررسی و مشاهده، و کنار هم قرار دادن عکس‌هایی که هریک نمایان‌گر یک کیلومتر مربع از سطح زمین بوده، این عکس موزاییک را پدید آورده‌اند.

4. توفان نابی

در تاریخ 3 سپتامبر 2005، یازده خدمه که درحال سفر به سفینه فضایی بودند عکس فوق را از توفان نابی گرفتند. در عکس فوق، این توفان (که اسم صحیح‌تر آن توفند یا تندباد دریایی است)، درحال چرخش روی اقیانوس آرام و حرکت به سمت کره جنوبی و ژاپن است. توفان نابی در نهایت 21 کشته، 143 مجروح و بالغ بر 535 میلیون دلار خسارت به بار آورد.

5. آتش‌فشان مانام، پاپوآ گینه نو

مانام، جزیره‌ای به قطر 10 کیلومتر، بخشی از کشور پاپوآ گینه نو، واقع در قاره اقیانوسیه می‌باشد. این عکس که در تاریخ 16 ژوئن 2010 توسط یکی از ماهواره‌های ناسا گرفته شده، دود باریکی را درحال خروج از کوه آتش‌فشان مانام نشان می‌دهد. مشخص نیست این ابر حاصل بخار آب خارج شده از دهانه آتش‌فشان بوده، یا نشان‌دهنده فعالیت‌های مستقل آتش‌فشانی می‌باشد.

6. شکوفایی فیتوپلانکتون‌ها در دریای بارنتز

بارنتز دریایی کم عمق، میان سواحل روسیه شمالی، اسکاندیناوی و قطب شمال می‌باشد. در این عکس که به تاریخ 31 آگوست 2010 گرفته شده و رنگ‌های موجود در آن طبیعی می‌باشند شکوفایی فیتوپلانکتون‌ها را در دریای بارنتز مشاهده می‌کنید، میلیون‌ها فیتوپلانکتون کوچک که زیر نور خورشید درحال رشد هستند. این شکوفایی در آگوست هر سال اتفاق می‌افتد.

تفاوت رنگی که در این عکس مشاهده می‌شود به علت تفاوت گونه فیتوپلانکتون‌ها و تفاوت در تراکم جمعیتی آنهاست. رنگ آبی روشن احتمالا مربوط به Coccolithophore هاست، گونه‌ای از فیتوپلانکتون که با انعکاس نور، اقیانوس را به رنگ فیروزه‌ای مایل به شیری در می‌آورد. سایه‌های سبز رنگ احتمالا مربوط به Diatom ها، گونه‌ای دیگر از فیتوپلانکتون‌هاست.

7. سحابی رتیل

ستاره‌ای با جرمی 90 برابر خورشید، با آنچنان سرعتی در فضا درحال حرکت است که می‌تواند فاصله بین زمین تا خورشید را 2 ساعته طی کند. اگرچه این سرعت یک رکورد نیست ولی برای ستاره‌ای بی‌خانمان منحصر به ‌فرد است. تنها راه ممکن برای بیرون راندن یک ستاره از خوشه‌ای که در آن متولد شده، ورود یک ستاره ولگرد به آن خوشه و برهم زدن تعادل است.

ستاره رانده شده، یکی از ستاره‌های حاشیه‌ای سحابی رتیل است. شواهد یافته شده حاکی از آن است که سنگین‌ترن ستاره‌های دنیا در این سحابی ساکن‌اند، که آن را به آزمایشگاهی منحصر به فرد برای ستاره‌های سنگین بدل می‌کند. سحابی رتیل بیش از 170 هزار سال نوری از زمین فاصله دارد.

8. پک-من ستاره‌ای قمر زحل

حتما همه شما با بازی پک-من آشنا هستید. اگرنه می‌توانید به اینجا بروید و آن را بازی کنید. نکته جالب اینکه وقتی ناسا نقشه گرمایی باکیفیت خود را از قمر یخی زحل، میماس، تهیه کرد، در نهایت شگفتی آنچه مشاهده شد، پک-منی درحال خوردن یک دات بود!

عکس سمت چپ، تصویر میماس در حالت طبیعی، و عکس سمت راست، نقشه گرمایی جدیدتهیه شده از این قمر است.

9. جزئیات شبه‌جزیره کمچاتکا

کامچاتکا، شبه‌جزیره‌ای با بیش از 470 هزار کیلومتر مربع، واقع در روسیه است که مشرف به اقیانوس آرام می‌باشد. این یک عکس با رنگ‌های غیرطبیعی از کامچاتکاست که با استفاده از فناوری ASTER در تاریخ 10 مارس 2010 به ثبت رسیده است تا میزان تابش، ‌بازتابش و ارتفاع نقاط مختلف آن مشخص گردد.

10. برخورد کوه‌ یخ با زبانه یخی مرتز، قطب جنوب

کوه یخی با ابعاد 94 کیلومتر در 39 کیلومتر، پس از چند سال سرگردانی اطرف زبانه یخی Mertz در قطب جنوب، در تاریخ 12 یا 13 فوریه 2010 با این زبانه برخورد کرده و بخشی از آن را از زبانه جدا می‌کند. عکس فوق را ناسا در لحظه این برخورد گرفته است.

کوه یخ جدا شده با طول 78 کیلومتر و عرض 39 کیلومتر و وزنی معادل 700-800  میلیارد تن، ابعادی نزدیک به کوه یخ اولیه دارد. زبانه یخی، پیش از این از ورود یخ‌ها به بخشی از اقیانوس جلوگیری می‌کرد که محیط بسیار مناسبی برای تغذیه حیواناتی چون پنگوئن‌ها پدید می‌آورد. اما اکنون زبانه کوتاه‌تر باقی مانده، دیگر قادر نیست مکان مناسبی عاری از یخ ایجاد کند.

11. کهکشان مارپیچی M66

هابل نمایی تماشایی از M66 را ثبت کرده است. کهکشانی با ساختمانی منحصر به فرد. این کهکشان بازوی مارپیچی نامتقارنی دارد و به نظر می‌رسد هسته آن هم در جای خود قرار نگرفته است. این آناتومی منحصر به فرد، به نظر حاصل گرانش وارده از دو کهکشان مجاور M16 می‌باشد.

12. گریت لیکز، بدون ابر

Great Lakes مجموعه‌ای است متشکل از 5 دریاچه بزرگ در مرز آمریکا با کانادا، که حدود 18 درصد آب شیرین زمین را در خود جا داده است و بعد از کوه‌های یخی قطب بزرگترین منبع آب شیرین جهان محسوب می‌شود. بیش از ده درصد جمعیت آمریکا و 25 درصد جمعیت کانادا در اطراف این دریاچه‌ها ساکن هستند.

عکس فوق که در اواخر آگوست 2010 گرفته شده، تصویر نادری از یک ظهر آفتابی گریت لیکز ارایه می‌دهد که در آن سراسر منطقه عاری از یک لکه ابر است. این تصویر 28 آگوست، ساعت 1:30 بعد از ظهر گرفته شده است.

13. برخورد دو کهکشان

تصویری که در بالا مشاهده می‌کنید مربوط به کهکشان‌های شاخکی است که حدود 62 میلیون سال نوری با زمین فاصله دارند. این اسم بخاطر بازوهای شاخک شکلی که در عکس‌های نمای دور از این کهکشان‌ها مشاهده می‌شود به آن‌ها نسبت داده شده است.

این برخورد که بیش از 100 میلیون سال پیش شروع شده و همچنان ادامه دارد، تا کنون موجب تشکیل میلیون‌ها ستاره شده است.

عکسی فوق یک عکس کامپوزیت (فوتومونتاژ) است. در فوتومونتاژ دو یا چند تصویر را چنان روی هم قرار می‌دهند که گویی یک عکس عادی است که با یک دوربین گرفته شده است. رنگ آبی مشاهده شده در این عکس، مربوط به تصویربرداری با اشعه ایکس توسط تلسکوپ فضایی چاندرا در دسامبر 99، رنگ‌های طلایی و قهوه‌ای مربوط به عکس‌هایی از تلسکوپ فضایی هابل در جولای 2004 و فوریه 2005، و رنگ قرمز مربوط به عکسی از تلسکوپ فضایی اسپیتزر در دسامبر 2003 می‌باشد.

14. چراغ‌های روشن در شب زمین

این عکس چراغ‌های روشن سرتاسر سطح زمین را در شب نشان می‌دهد. نقاط روشن‌تر نشانه شهرنشین‌تر بودن منطقه می‌باشد درحالی‌که این لزوما به معنی پرجمعیت‌تر بودن آن منطقه نیست. برای مثال روشنایی اروپای غربی را با چین و هند مقایسه کنید. همانطور که مشاهده می‌شود بیشترین تجمع شهرها در امتداد شبکه‌های حمل و نقل و خطوط ساحلی می‌باشد. در آمریکا، شهرهای بزرگ که با نقاط پررنگ نمایان هستند در بین شبکه‌ای از اتوبان‌های فراوان بین شهری احاطه شده‌اند. در روسیه، راه‌آهن سراسری سیبری ، بصورت نوار نورانی باریکی که از مسکو تا قلب آسیا کشیده شده، مشخص است.

حتی با گذشت صد سال از اختراع نور الکتریکی، بعضی از مناطق پر جمعیت جهان همچنان بدون این نور زندگی می‌کنند. قطب جنوب در تاریکی مطلق است. بیشتر مناطق جنگل‌های داخلی آفریقا و ‌آمریکای جنوبی تقریبا بی‌نور است ولی بتدریج درحال نورانی‌تر شدن هستند. بیابان‌های آفریقا، مناطق عربی، استرالیا و آمریکا (بجز مناطق ساحلی) روشنایی اندکی دارند. همچنین جنگل‌های شمالی کانادا و روسیه و رشته‌کوه عظیم هیمالیا.

15. سیاره پر از آب زمین

وقتی از فضا به زمین نگاه می‌کنید، چیزی که بیش از همه توجه شما را جلب می‌کند آب است. آب در شکل مایع و جامد، 75 درصد از سطح زمین را پوشانده است. آسمان را با ابر پوشانده است. روی زمین، آب تقریبا همه‌جا هست، از پوسته‌های خشک زمین گرفته تا درون سلول‌های ما.

حجم کل آب‌های زمین چیزی در حدود 1.39 میلیارد کیلومتر مربع است، که حدود 96.5 درصد آن در آبهای آزاد و اقیانوس‌ها انباشته شده. 1.7 درصد آن در کوه‌های یخی قطب شمال و جنوب، و 1.7 درصد مابقی آن بصورت آب‌های زیر زمینی، رودخانه، دریاچه، بخار و آب جذب شده در سطح خاک موجود است.

جالب اینکه بخار آب موجود در اتمسفر با وجود تاثیر شگرفی که در ادامه حیات بر زمین ایفا می‌کند، تنها یک هزارم درصد از حجم آب موجود در زمین را تشکیل می‌دهد.