مادران بسیاری را می‌شناسم که همه از ساعات طولانی که فرزندان‌شان پای تلویزیون می‌گذرانند گله و شکایت دارند. خیلی از مادران راه را در این می‌بینند که برای ساعاتی تلویزیون را خاموش کنند و یا با ترفندی وسایل برقی را از کار بیندازند اما آیا این کار درست است؟
همه ما با مشکلاتی که بچه ها به خاطر ساعات زیاد تلویزیون دیدن با آن درگیر می‌شوند، آشنا هستیم اما واقعیت آن است که خواسته یا ناخواسته تلویزیون اکنون یکی از اعضای خانواده ماست. نمی‌توانیم بچه ها را برای همیشه از آنها دور نگه داریم. بعید نیست تا چند وقت دیگر، عضو دیگری نیز به خانواده ما وارد شود البته همین حالا هم دوران نوزادیش را در حال طی کردن است. بله، شبکه‌های اجتماعی از هم اکنون وارد زندگی فرزندان ما شده‌اند اما ما به عنوان پدر و مادر چه باید بکنیم؟
اول باید مسئله را این‌طور قبول کنیم که تمامی این وسایل، نفر دیگری از اعضای خانواده ما هستند. پس برای کم کردن وابستگی فرزندانمان به آنها بهتر است جذابیت‌های آنها را در خودمان به وجود بیاوریم. تلویزیون برای بچه‌ها قصه می‌گوید. با آنها شعر می‌خواند، می‌رقصد و بازی می‌کند. غیر از این است؟ آیا خود ما نمی‌توانیم این کارها برای بچه‌هایمان انجام بدهیم؟
هر شب قبل از خواب یک شیر کاکائوی داغ برایشان درست کنید و با هم به رختخواب بروید. کنارشان دراز بکشید و آنها را در آغوش بگیرید، یک داستان جالب و عجیب برایشان بخوانید. در طول داستان تلاش کنید صدای هر شخصیت را متفاوت از دیگری بازی کنید.
یک وسیله بازی فکری بخرید و با بچه ها بازی کنید. خواهید دید بچه ها با چه ذوقی تلویزیون را رها کرده و به سمت شما می‌آیند.
از شبکه‌های اجتماعی می‌ترسید؟ یک شبکه احتماعی در خانواده را بیندازید و هر روز عصر در کنار هم جمع شوید و تعدادی از مطالب جالب که مناسب سن فرزندتان است را در اختیارشان قرار دهید. هیچ اشکالی ندارد اگر شما خبرهای جالب یک هنرپیشه یا خواننده که فرزندتان به آن علاقمند است را پیگیری کنید.
بازی‌های فکری معمولا چند نفره هستند. بد نیست گاهی مهمانی‌های کوچکی برای فرزاندان‌تان برگزار کنید و اجازه دهید بچه‌ها قدری با هم زمان بگذرانند. با کمی شیرینی و چای یا شیر از بچه‌ها پذیرایی کنید و اما به آنها اجازه ندهید به سراغ تلویزیون بروند. خودتان هم قاتی بازی شوید و از بازی بچه‌ها لذت ببرید. بازی‌هایی مثل اسم و فامیل، نقطه بازی، منچ، مار پله هم برای بزرگترها و هم بچه‌ها جالب است. خجالت نکشید. درون شما هم کودکی زندگی می‌کند که لذت می‌برد با بچه‌هایش خودش را بروز بدهد پس اگر برای بازی بچه را به پارک می‌برید خجالت نکشید اگر خودتان دلتان خواست سوار تاب شوید.
اجازه بدهید فرزندتان لذت با شما بودن را کشف کند و جهانی را پیرامون شما بسازد. آن‌وقت خواهید دید ساعت‌های تماشای تلویزیون کم و کمتر خواهد شد شاید اصلا نیازی به روشن کردنش هم نباشد.
