این یک دروغ است. فقط 97٪ از آمریکایی ها قادر به خواندن و نوشتن هستند (بر اساس آمار CIA). بنابراین، حتی اگر ما این اطلاعات را قبول کنیم؛ ایالات متحده آمریکا در زمینه سواد در جایگاه 69 جهان قرار دارد. اما، بهتر است بدانید که حتی بسیاری از مردم ایالات متحده آمریکا، درباره سیستم آموزش و پرورش آمریکا نظر خوبی ندارند. بسیاری از کودکان خانواده های فقیر در آمریکا (به خصوص – آفریقایی آمریکایی، لاتین و غیره) تنها میتوانند کمی خواندن و نوشتن یاد بگیرند که آنها هم جزء 97% باسواد آمریکا در نظر گرفته شده اند.
بهتر است بدانید که بسیاری از کودکان آمریکایی کتاب نمیخوانند. آنها روزانه 5 تا 8 ساعت تلویزیون نگاه میکنند، برنامه هایی که در راستای اهداف و سیاست های آمریکا است. آنها جغرافیا (45 درصد از دانش آموزان آمریکایی نمیتوانند همه قاره ها را نام ببرند!) و تاریخ (در آخرین نظر سنجی 54٪ از دانش آموزان آمریکایی گفتند که ایالات متحده آمریکا در جنگ جهانی دوم برعلیه روسیه میجنگید!) نمیدانند. آنها ریاضی نمیدانند. فقط 24٪ از دانش آموزان می توانند بدون ماشین حساب محاسبات ریاضی انجام دهند! و حال فکر کنید آمریکا بخواهد به تمام دنیا آموزش دهد!
این یک دروغ است. آمریکایی ها نیز چون دیگر ملتها قهرمانانی دارند. اما تعریف آمریکاییها در مورد “قهرمان” چیزی کاملا متفاوت است: تو گربه رو از بالای درخت پایین آوردی؟ اوه، تو یه قهرمانی! تو بعد از حادثه 11 سپتامبر سوار هواپیما شدی؟ تو واقعا قهرمانی! تو توی عراق یا ویتنام اسیر شده بودی؟ (در اصل به این معنی هست که با داشتن اسلحه در دست از ترس جانشان قصد فرار داشته اند!) تو ابرقهرمان هستی! خلبانی که با هواپیما از ارتفاع بالا به کشور ضعیفی (که تجهیزات مقابله با سلاح های آمریکایی را ندارد) حمله میکند و مانند قاتلی دیوانه، صدها نفر از مردم بیدفاع را میکشد، در آمریکا قهرمان ملی خوانده میشود. اگر آمریکاییها بخواهند در جنگی بدون بمباران شرکت کنند، شک نکنید که شکست میخورند. در سومالی نخبگان نیروی دریایی ایالات متحده، توسط ساکنان بیسوادی که تنها سلاح های قدیمی در دست داشتند کشته شدند. یک آمریکایی توانست بمبی بسازد و در اوکلاهما منفجر کند و FBI و CIA نتوانستند جلوی او را بگیرند. هر سال شاهد کشتارهای مردم بیدفاع آمریکا در داخل این کشور هستیم (اخیرا تیراندازی دبستان سندی هوک) اما FBI، CIA و ارتش نمیتوانند آنها را متوقف کنند. اما سربازان آمریکایی و پلیس همیشه برنده هستند… در فیلمهای هالیوودی!
چرا تروریستها موفقتر هستند؟ باید بگوییم که آمریکاییها انسانهای غیوری نیستند. در کل آنها آدمهای ترسویی هستند. اگر هم آنها پول زیاد، خانه های زیبا و اتومبیل های جدید داشته باشند، آنها همیشه از این میترسند که آنها را از دست بدهند. تمام وقت در تلویزیون آنها گفته میشود: “اگر شما سارق یا تروریستی دیدید، کاری با آنها نداشته باشید. آنها را به پلیس بسپارید. قهرمانبازی در نیاورید.”
آمریکاییها از هر چیزی میترسند. آنها از تروریستها (که هر غریبه ای میتواند باشد.) میترسند. آنها از رئیس خود میترسند. (حتی بیشتر از تروریستها) آنها از آدمهای رئیس هم میترسند. ترس آنها به خاطر اخراج شدن از کار است. آمریکاییها پس از کار به روانشناس مراجعه میکنند. آنها با گریه در مورد مشکلات خود با رئیس شان میگویند و او را مستبد، احمق و آدم مزخرفی میخوانند. اما آنها نمیتوانند همه اینها را شخصا به رئیس خود بگویند. آنها ترسو هستند و تنها در فیلمهای هالیوودی آنها بدون هیچ ترسی هرسخنی را بیان میکنند.
اگر کسی یک آمریکایی را آزار دهد، او از فرد مزاحم شکایت میکند تا تاوان نقدی کار بد او را بگیرد و از اینکار خوشحال میشود. اگر تبه کاری به خاطر آنها به زندان برود، آنها میترسند که پس از خروج از زندان از آنها انتقام بگیرد. اگر کسی به فرزندان، همسر یا پدر و مادر آمریکایی آزاری برساند یا آنها را بکشد، آنها با گرفتن جبران نقدی راضی میشوند! این طبیعی نیست، اما فکر میکنم برای آمریکایی ها عادی شده است.
آنها از ازدواج میترسند. چرا که یک زن (یا شوهر) میتواند در 2 روز درخواست طلاق کند و 50٪ (یا حتی بیشتر) از پول او را بگیرد.
آنها از داشتن فرزند نیز میترسند. داشتن کود برای آنها خیلی سخت است. آمریکایی ها نمیخواهند زمان خود را برای کودکانشان صرف کنند. آنها باید پول دربیاورند! آنها میخواهند استراحت کنند، به سینما بروند و سفرهای گسترده ای به سراسر جهان داشته باشند. و وقتی که به یاد فرزند میافتند که زن و شوهری پیر هستند. به ندرت برخی نیز در پیری کودکی را از یکی از کشورهای فقیر به فرزند خواندگی قبول میکنند.
این یک دروغ است. این نوعی از کسب و کار است. اینکه برخی از کشورها را بمباران کنند، خانه های آنها را از بین ببرند، مردمانشان را بکشند و سپس به آنها کمک ارسال کنند! این کاملا خنده دار به نظر می رسد، اما این واقعیتی بسیار فجیع است!
سوال بعدی که مطرح میشود نوع کمکهای ارسالی ایالات متحده آمریکا به کشورهای فقیر است. بعد از بمباران افغانستان، ایالات متحده آمریکا مقادیر زیادی آرد به آنجا ارسال کرد. آنها را در همه کانالهای تلویزیونی نشان دادند و گفتند: “ببینید ما چقدر مهربان و خوب هستیم!” اما بهتر است بدانید که این آرد از گندم اصلاح شده ژنتیکی ساخته شده است، گندمی که هیچکس در ایالات متحده آمریکا ویا اروپا آن را نمیخرد. این آرد برای سلامتی خطرناک است. اما ایالات متحده آمریکا این آرد را به افغانستان فرستاده است. آنها سود خود را بردند. 1
1. آنها نشان دادند که چقدر “مهربان” و “خوب” هستند.
2. کشاورزان آمریکایی ایالات متحده با استفاده از دولت محصولات غیرقابل استفاده خود را به پول تبدیل کردند.
گاهی اوقات USA به کشورهای فقیر پول میدهد. اما پس از آن کشورهای فقیر باید با این پول کالاهای آمریکایی بخرند. این درست مثل این است که USA به تجار و کارگران آمریکایی پول بدهد. و کشورهای فقیر بایستی پول خیلی بیشتری را به ایالات متحده آمریکا پس بدهند. برزیل، شیلی، ترکیه، روسیه، آرژانتین و بسیاری از کشورهای دیگر باید سالانه علاوه بر بدهیهای خود درصدی نیز بیشتر به آمریکا بدهند. این نوعی از کسب و کار خیرخواهانه است.
123
چقدر عقده داری شما!!!!!!!!!!!!!!!!
شبیه خبرگزاری فارس حرف میزنی
قاضی
قره جان کجا زندگی میکنی اون عینک قره تو بردار
اول یکم تحقیق کن بعد بشین اراجیف بباف
من خودم آمریکا زندگی میکنم دارم میبینم که دبستان پسرم از دانشگاهی که من تو ایران رفتم امکانات بیشتری داره ضمنا پسرم مجبوره هر روز یکساعت مطالعه داشته باشه ضمن اینکه با کامپیوتر و اینترنت هم تو مدرسه هم تو خونه عشق دنیا رو میبره
ناشناس
اقا اینا چیه مینویسی؟؟مثلا افسانه زدایی کردی از امریکا؟؟؟؟
اخه این یعنی چی؟…آنها از ازدواج میترسند. چرا که یک زن (یا شوهر) میتواند در ۲ روز درخواست طلاق کند و ۵۰٪ (یا حتی بیشتر) از پول او را بگیرد
پس ما چی بگیم که مهریه عندالمطالبه هست؟؟؟؟؟همون بعد عقد میتونه عروس مهرشو طلب کنه……یعنی از 50درصد هم بیشتر….بلکه 100درصد
اخه یعنی چی از هر غریبه ای میترسند؟؟؟؟
از رییس جمهور خود میترسند؟؟؟؟
این آمارو شما از کجا اوردی؟؟
یعنی واقعا آمریکا اینقدر بدبخته ؟!
آیا این جسارت رو دارید که تنها یک دهم مطلبی که در مورد واقعیت (!) آمریکا نوشتید ، در مورد واقعیت کشور خودمونم بنویسید و نگاهی واقع گرایانه به مردم و دولت خودمون داشته باشید ؟
خوب معلومه که نه !
چون در اینصورت شما یک ضد ارزش ، ضد نظام ، ضد انقلاب ، ضد قرآن و اسلام ، ضد عاشورا و کربلا ، ضد خدا ، ضد امنیت ملی و … به حساب میاید و فقط خدا باید به دادتون برسه !
اشکان
حالا با شما چی کار داشتن این آمریکایی ها که از دستشون انقدر شاکی هستی؟ آخه ترسو بودن و چاق بودن آمریکایی ها به من و شما چه ربطی داره؟ تو همین ایران خودمون حداقل 10 درصد مردم بیسواد هستند، اونوقت شما نگران هستی که “فقط” 97 درصد آمریکایی ها باسواد هستن!؟ البته از ایرانی ای که آمریکا رو به اندازه ی کافی آزاد نمی دونه، انتظار زیادی هم نمی ره. ولی واقعا چرا فکر می کنی باید جلوی پای امثال شمایی که مشخصا از پایه با آمریکا و آمریکایی ها مشکل دارید، فرش قرمز پهن کنن؟ باید هم نسبت به یه همچین دیدگاههایی احساس خطر کنن. نترسیدن از کسایی که اعتقاداتی اینچنینی دارن، شجاعت نیست، حماقته!
مهدی
نمیدونم این مطلب طنز بود یا جدی. توجه داشته باشید که همانطوریکه دفاع بد از یک چیز میتواند آنرا تخریب کند ، حمله بد و ناشیانه هم ممکن است خود حمله کننده را ضایع کند.
sadyf
خیلی جالب بود..لطفا ادامه بده..
بیژن مرتضوی
فکر کنم انتقاد به این شدت در مورد کشوری مثل آمریکا هنوز زوده.
بهتره که فعلن زمانت رو روی شبکه های مزخرف فارسی زبان آمریکایی بزاری چون به نظر من اینا هستن که روابط مردم ایران ومردم آمریکا رو دچار چالش میکنن
ساسان
آقا من خودم اینجا هستم و میبینم وضع چیه. هرسه مورد رو تایید میکنم البته فکر کنم شما خودتون توی اروپا زندگی می کنید و این مطلب رو نوشتید چون واقعا مردم اروپا نسبت به آمریکا خیلی شجاع و مهربون تر هستند.
moh@mad
خیلی از کامنت ها واقعی تر و جالب تر از اصل خود مطلب بود، به نظر من هدف از این مطلب یه جور نظرسنجیه زیرپوستیه از ملت و میخان افکار سنجی کنن وگرنه هر بچه ای میدونه که شاخص رفاه نه در آمریکا که در هر کشور اروپایی ای از ایران بیشتره
ناشناس
ادمین، {…} آب هم قطعه!